Er is een gebrek aan kennis over slechthorendheid. En daardoor is er meer ruimte voor onjuistheden! Sommige mensen vergelijken de aanschaf van een gehoorapparaat met het kopen van een bril.. Of ze vergelijken je met hun oma. Niets mis mee, maar toch geeft het mij soms het gevoel dat ik er alleen in ben… En daar zit dan weer mijn gebrek aan kennis, want ook dat klopt niet. Niemand in mijn omgeving heeft gehoorverlies of is slechthorend, maar dat betekent niet dat ik de enige ben. Nu ik er zelf meer open over ben, blijkt dat ik wel degelijk meer mensen in mijn omgeving heb, alleen hebben we het er niet zo graag over!
Naar schatting heeft één op de tien mensen last van een verminderd gehoor en is dus ook in meer of mindere mate slechthorend. Dat is dus 10 procent van de Nederlandse bevolking! Een minderheid, maar wel ongeveer 1,7 miljoen Nederlanders! En 1,1 miljoen Belgen. Best veel toch? Mocht je behoefte hebben aan lotgenotencontact dan zijn er door heel Nederland groepen te vinden. Deze kun je ook online vinden bijvoorbeeld op Facebook! Op deze manier kun je met andere mensen die ook gehoorverlies hebben in contact komen. Soms is het fijn om niet uit te hoeven leggen wat slechthorendheid betekent en erkenning te vinden bij anderen.
Voor mensen die niet slechthorend zijn, kan het juist helpen wanneer je er wel over verteld. En hoewel het irritant kan zijn en je het gevoel kan hebben dat je in herhaling valt, helpt het om anderen er uitleg over te geven. Zelf heb ik er soms geen zin in, maar ik merk wel dat als ik uitleg waarom ik een gesprek beter kan volgen als ik op die rechter stoel aan tafel zit, of aan de andere kant van iemand ga lopen, mensen daar alle begrip voor hebben. Zo kunnen ze je er ook een beetje bij helpen.
Slechthorend zijn is een onzichtbare handicap, wanneer jij er geen ruimte voor maakt, of anderen niet informeert, heeft jouw omgeving geen idee!
Veel voorkomende klachten van mensen met slechthorendheid over hun omgeving:
-
Mensen vergeten het!
‘Ik zie het niet aan jou. Dat komt omdat jouw haar over het gehoorapparaat valt.’
-
Mensen begrijpen het niet en kunnen daardoor twijfelen en vragen stellen die voor jou onbegrijpelijk zijn.
‘Kun je dit ook niet horen?’, ‘Je hoort de muziek toch niet, waarom moet ik deze dan uitzetten?’ of ‘Met een hoortoestel kun je toch alles horen?’
Tip: deel met wie en waar het nodig is jouw slechthorendheid, en wanneer je er even geen zin in hebt, lekker laten. Dan komt het op een ander moment.
3 Reactie's
Heel herkenbaar die titel, in de wachtkamer bij de audicien is het ook altijd ik en de opa’s en oma’s
Wat een leuke en laagdrempelige website! Herkenbaar verhaal. Ik ben 33 en heb al 18 jaar gehoorverlies.. heel geleidelijk en “komvormig” (in het audiogram, hoge en lage tonen niks aan de hand, verlies in de middentonen) dus het valt minder snel op. Ik kon er wel aardig meeleven en had mezelf onbewust allerlei tactieken aangeleerd om goed te kunnen functioneren. Daarnaast ook nog “gezegend” met tinnitus (ook 18 jaar) en toen deze een paar maanden terug erg hard werd toog ik toch maar naar de audicien voor een hoortoestel. Verstaan werd een drama. Ben nu 8 weken onderweg met testen. Gelukkig een kleintje (starkey livio) 😉
Wat mij in al die jaren het meest heeft geirriteerd zijn de horkerige kno artsen. Ik heb er meerdere gehad en allemaal zo klinisch. Gehoorverlies is 1 ding, maar de invloed die het op je leven heeft lijken ze allemaal aan voorbij te gaan. Als het om acceptatie ging was ik daar aan het verkeerde adres. Dat heeft de drempel om ermee aan de slag te gaan wel verhoogd. Ik had geen idee waar ik me kon melden als het ging om “leven met…”. Ook wil ik het allemaal niet zo beladen maken. Daarom vind ik je website erg geslaagd 🙂
Veel succes met alles en ik kom snel weer een kijkje nemen!
Wat leuk om van je te horen Anne, ‘het leven met.. ‘ is inderdaad heel anders dan de reparatie van een oor. Heel herkenbaar. Ik hoop dat het wat handvatten kan bieden! Dank voor jouw berichtje!