Ik zat midden in een sollicitatiegesprek toen het bekende deuntje in mijn oren klonk en plof, daar werd het stil. Batterij leeg… Ik keek het nog even aan, maar uiteraard onbegonnen werk. Ik zat met vier mensen aan tafel. Met mijn rechterhand begon ik in mijn tas te zoeken, zonder de sollicitant te storen. Voorvak tas? Mis! Portemonnee? Ritsje open, drukknoop, ja hoor, raak. Apparaat eruit, sticker eraf, batterij eruit, erin. Goed, waar waren we?
Ik vond het zo gênant. Of die keer dat ik net een gehoorapparaat had en met vriendinnen ging lunchen. Ik had er zo naar uitgekeken en nergens in de omgeving batterijen te koop. Uiteindelijk een supermarkt, geen idee dat er meerdere type batterijen waren voor een gehoorapparaat. Stress!
Ondanks dat ik nu wel degelijk aan het geluid gewend ben geraakt, blijf ik schrikken. Maar ik krijg minder stress. Voorheen was het een soort Pavlov; begon het belletje in mijn oor te rinkelen dan begonnen mijn oksels te klotsen.
Ik heb al heel wat batterijen verwisselt, vooral het toilet was een favoriete plek! Niemand die mocht zien wat ik deed.
Tegenwoordig probeer ik er anders mee om te gaan. Ik neem het moment om kort toe te lichten dat ik slechthorend ben, en dat dit apparaat me helpt om te kunnen horen. Mits de batterijen het doen. Privé vind ik dit minder lastig dan op mijn werk. Ik werk in de psychiatrie als gedragstherapeut en gedurende een gesprek wil ik mij volledig kunnen richten op de klant. Zeker als iemand net zijn levensverhaal aan het vertellen is of ik met onbekenden aan tafel zit. Toch is het een onderdeel van mijn zijn. Ik probeer mij niet meer te excuseren. Uiteindelijk kan ik er niet veel aan doen. Ik maak een grapje of leg uit dat ik iemand graag wil blijven horen en om die reden even de batterij moet wisselen.
Herkenbaar? Hierbij deel ik je een paar tips:
- heb je een belangrijk gesprek of presentatie; check vooraf even hoe vol je batterij is
- koop batterijen van een goed merk, wellicht betaal je iets meer, maar ze gaan langer mee
- stop je batterijen op een vaste plek
- check eens de gehoorapparaten die oplaadbaar zijn, problem solved, wel even in de oplader zetten
3 Reactie's
Ohw herkenbaar. Moet zeggen dat ik me nergens meer voor schaam na 40 jaar hoortoestellen maar het komt soms zo gruwelijk ongelegen. En hoewel ik bijna altijd batterijen bij me heb komt het voor dat ik net even die keer een andere tas bij me had ofzo. Heb zelf wel eens een batterij geleend. 😁
Eerlijk gezegd vind ik het ‘goede merk’ batterijen een beetje dubbel. Ja er zijn verschillen in, maar die hangen niet samen met prijs. Die van de audiciën en zelfs de dure van Duracell zijn een beetje russische roulette. Telkens afwachten hoe lang die het volhoudt.
Ik gebruik al lange tijd batterijen van de Action. Omdat deze het goedkoopst zijn (1.79 per pakje tegenover ruim 4 euro bij de audiciën of 7.99 voor Duracell) Daarbij: deze zijn ook uitstekend van kwaliteit, ik kan er iedere keer even lang mee. Ze zijn van het merk Rayovac, waarvan ik enkele jaren geleden toevallig eens las dat die de beste zouden zijn.
Ik heb hoortoestellen die ongeveer 2 uur van te voren aangeeft met een signaal wanneer de batterijen bijna leeg zijn. Dat is super handig.