Hoorjemij is een rubriek waar andere mensen aan het woord komen! Het gaat om mensen, die op enige manier een relatie hebben met slechthorendheid. Dat kan een partner van zijn, een ouder, een collega, een logopediste, een audicien, of iemand met gehoorverlies.
Ik ben Kimberley van Zwieten , 26 jaar jong. Ik werk met veel plezier sinds twee jaar als psycholoog bij GGMD voor doven en slechthorenden. Ik woon met mijn vriend aan een mooi watertje in een fijne eengezinswoning. Verder hou ik van Yoga/ dansen en speel sinds kort basgitaar.
Ik werk met een doelgroep waar ik in mijn jonge leven vooral door mijn opa en oma mee in aanraking ben gekomen. Mijn oma is haar hele leven slechthorend geweest, alleen was de impact daarvan destijds niet bekend. Oma was altijd wat achterdochtig, zei vaak “hèèè” (op z’n Amsterdams), en je moest haar aankijken als je praatte. Zo was dat nou eenmaal. Maar wat de impact op haar sociale leven moet zijn geweest, hoe ze zich op feestjes afzonderde, merkte je als kind niet. Nu bedenk ik me vaak hoe zij geholpen zou zijn als ze beter voor zichzelf wist op te komen. Van anderen zou vragen om rekening met haar te houden en dat ze niet achterdochtig zou hoeven zijn omdat, als je iets niet verstaat, het niet per definitie over jou hóeft te gaan. Ik zou achteraf nóg wat vaker bij haar zijn gaan zitten als ik hier eerder vanaf wist. Ik zou er geen misbruik van maken door achter haar rug om stiekem iets te doen “omdat ze het toch niet hoorde”. Achteraf iets waar ik me voor schaam maar hé, zo gaat dat als kind.
Tijdens een kano-vakantie na afronding van mijn studie bedacht ik me spontaan, op een groot Zweeds meer, dat ik graag gebarentaal wilde leren. Puur voor mezelf, als hobby. Twee weken later werd ik gebeld door een recruiter of deze baan als psycholoog (en psychomotorisch therapeut) niet iets voor mij was, en dat is gebleken!
Vragen aan mij!
- Wat is jouw relatie tot slechthorendheid?
Ik werk met mensen die slechthorend zijn, maar ook mensen die plots/laat doof zijn geworden, tinnitus ervaren of menière hebben. En uiteraard ook de vroegdoven, maar dat is eigenlijk weer een heel aparte doelgroep die andere problemen ervaren.
Daarnaast waren mijn opa en oma slechthorend (de ene op latere leeftijd, de ander haar hele leven), en mijn schoon-overgroot-oma (die overigens nog leeft) is de eerste geweest bij wie ik een schrijftolk heb gezien en ervaren. Het vrouwtje is in de 90 en neemt de schrijftolk mee naar feesten/partijen en zelfs de bruiloft van een kleinkind. Ontzettend goed, maar helaas is er familie die er minder begrip voor heeft omdat het de “privacy” zou schenden. Maar oma, in haar eentje in een hoekje, is dan wel okee..!??
- Wat weet jij dat andere ook moeten weten?
Dat het “leren omgaan met- “ soms lastig kan zijn, en hulp daarbij zoeken niet gek is. Het is nogal iets wat je overkomt en het kan gebeuren dat je dan even niet meer weet hóe. En dat daar dus hulp bij bestaat, onder andere bij GGMD, maar ook bij andere instanties of hulpverleners.
- Wat heeft jou geholpen en kan een ander ook helpen?
Door veel in contact te zijn met slechthorenden, kijk ik iemand automatisch aan als ik praat. Als ik wegloop draai ik me even om, en ik zal nooit met mijn hand voor mijn mond praten. Veel oefenen en erop gewezen worden helpt enorm, maar heeft wel tijd nodig. Dus gun de ander (partner bijvoorbeeld) óok tijd om het te automatiseren, maar wijs ze ook op het feit dat ze soms niet handig bezig zijn. De bijgevoegde posters schetsen, vind ik, echt een mooi beeld van waar je dan rekening mee moet houden.
- Wat mis jij in het aanbod op het gebied van beter horen?
Het aanbod van psychische hulp of ondersteuning vanuit het ziekenhuis of huisarts. Vaak wordt meegegeven “leer er maar mee leven”, alleen hóe vertellen ze er niet bij. Helaas zijn we relatief nog maar klein, maar ik hoor vaak dat cliënten het vooral missen dat er te laat naar ons wordt doorverwezen. Ik probeer me hard te maken om meer zichtbaar te worden bij ziekenhuizen en artsen, maar helaas blijkt dat vrij lastig.
- Welke website/ boek/ zou jij aanbevelen?
www.ggmd.nl uiteraard, maar ook het boek “eerste hulp bij oorsuizen” van Olaf Wagenaar, of “Oorzaken”.
- Zit er een voordeel aan slechthorend/ doof zijn?
Lichaamstaal móeten lezen, maar daarmee ook sneller doorhebben wanneer iemand minder lekker in zijn vel zit vind ik een heel mooi voordeel. Mijn slechthorende of dove collega’s hebben me veel sneller “door” als ik even niet zo lekker ga, en kunnen dat ook mooi bij cliënten toepassen.
- Wat betekent stilte voor jou?
Niet vanzelfsprekend. Stilte is, bijvoorbeeld voor mensen met tinnitus, iets wat enorm gemist wordt. En stilte kúnnen ervaren terwijl je ook nog kan horen, is tevens niet vanzelfsprekend. Sinds ik hier werk probeer ik veel bewuster te genieten van geluid- of juist stilte.
- Wat is je favoriete plek?
Ergens in het bos of op het strand. Waar mijn hoofd tot rust kan- en mag- komen.
- Welke blogpost van deze website moet een ander lezen?
Het verhaal bij de bakker met mondkapjes op. Zeer herkenbaar van veel van mijn cliënten en collega’s, en illustreert het lastige aan mondkapjes ontzettend goed.
- Wie heb jij verteld over de blog en waarom?