In gesprek met Stan wordt al snel duidelijk: slechthorendheid is niet alleen iets wat hem persoonlijk raakt, het is ook zijn drijfveer geworden om anderen te helpen. In 2019 begon hij aan een bijzonder project: het schrijven van een boek over werken met gehoorverlies. Niet vanuit de theorie, maar juist vanuit de verhalen van mensen zelf. Lees er hier meer over!
“Tijdens mijn stage merkte ik al hoe lastig het is om de weg te vinden als je slechthorend bent. Ik wist nauwelijks wat mijn mogelijkheden waren.”
Stan hoorde van anderen die tegen dezelfde dingen aanliepen: moeite met het vinden van passend werk, werk onder hun niveau, vermoeidheidsklachten. En hoewel er informatie platforms bestaan zoals Hoorwijzer, miste hij de menselijke kant – het echte verhaal achter de cijfers.
Een persoonlijke aanleiding, maar geen verwerkingsverhaal.
Stan groeide op met solo-apparatuur op de basisschool, maar tijdens zijn middelbare school stopte hij met het gebruik ervan. “Ik wilde niet opvallen. Maar ik voelde me vaak alleen. Pas later begreep ik dat dat gevoel van buitensluiting ook te maken had met mijn gehoorverlies.”
Toch is het boek niet geschreven als verwerking van zijn eigen ervaringen, benadrukt hij. Wel als een vorm van erkenning – voor zichzelf en voor anderen. Door gesprekken met slechthorende werkenden ontstond een herkenbaar beeld wat steeds completer werd. En vooral: veel waardevolle inzichten. “Juist door ervaringen uit te wisselen, ontdek je dat je niet de enige bent. Dat anderen ook dingen moeten regelen om goed te kunnen functioneren.”
Communicatie kost energie – en dat is vaak onzichtbaar.
Wat Stan belangrijk vindt om te benoemen, is de vermoeidheid die slechthorendheid met zich meebrengt. “Dat is echt het meest onzichtbare. Soms lijkt het alsof je het allemaal goed kunt volgen, maar mensen realiseren zich niet hoeveel moeite dat kost.’ Collega’s en werkgevers zijn zich hier vaak niet van bewust. En dat maakt het extra belangrijk om er open over te zijn. Niet alleen voor jezelf, maar ook om bewustwording te vergroten.
Wat helpt op de werkvloer?
Stan noemt een paar dingen die écht verschil maken. Zoals het bespreken van je gehoorverlies met je collega’s. Die openheid zorgt ervoor dat anderen weten wat jij nodig hebt – en dat voorkomt misverstanden. Ook de fysieke werkomgeving is belangrijk: een ruimte met goede akoestiek, demping, duidelijke vergaderstructuur – dat helpt niet alleen slechthorenden, maar iedereen. “Bedrijven zijn hier nog lang niet altijd op ingericht. Veel werkgevers hebben nog nooit een slechthorende collega gehad – of weten niet dat ze die hebben. Maar het aantal slechthorenden groeit, bijvoorbeeld omdat mensen langer blijven werken. Dit wordt dus steeds belangrijker.”
Van individuele verhalen naar een groter geheel
In zijn gesprekken met anderen merkte Stan hoe waardevol het delen van verhalen is. “Je ziet hoe veel overlap er is in ervaringen. Maar ook hoe verschillend mensen ermee omgaan. Sommige slechthorenden hebben bijvoorbeeld sterk ontwikkelde visuele vaardigheden, anderen weten juist heel goed te benoemen wat ze nodig hebben in een gesprek.” Zijn boek is dan ook geen handleiding, maar een verzameling perspectieven. En het smaakt naar meer: Stan richtte zijn eigen uitgeverij op en droomt ervan om meerdere boeken uit te geven over hetzelfde thema, bijvoorbeeld vertalingen.
Tot slot: een boodschap voor starters
Voor wie net begint op de arbeidsmarkt en zich zorgen maakt over slechthorendheid, heeft Stan een duidelijke boodschap: “Focus op wat je kunt en waar je blij van wordt. De uitdagingen kom je vanzelf tegen – en dan kun je ze stap voor stap aanpakken. Durf te gaan voor wat je leuk vindt. Er is meer mogelijk dan je denkt.”
Met zijn boek en nieuwsbrief – waarin hij ook verhalen van anderen deelt – wil Stan bijdragen aan meer herkenning, begrip én kansen. Want slechthorendheid mag dan soms een drempel zijn, het hoeft geen beperking te zijn. (te koop bij o.a. bol.com voor €22,50)